- xilaf
- is. <ər.>1. Zidd, əks. <Hakimi-şər:> Ağa Salman, deyirlər, Hacı Qafurun övladı qalıbdır. Sənin bu sözün xilafına isbatın varmı? M. F. A.. Usta Ramazan adətin xilafına səbirsizlik göstərdi. M. Hüs..2. Yalan, qeyri-həqiqət. <Vəzir:> Sənin çörəyin mənə qənim olsun, əyər xilaf ərz edirəm. M. F. A.. <Əmir:> Zeyd, mənim sözüm əmir sözüdür; onda xilaf ola bilməz. Leylanı sənə verərəm. Lakin sən mənə qırx gün möhlət ver. Ü. H..◊ Vədi xilaf olmaq – bu və ya başqa səbəbə görə vədini, dediyini yerinə yetirə bilməmək. <Molla İbrahim Xəlil:> Yerdə qalır iyirmi pud, onu da yəhudilər aparsınlar ki, mənim vədim xilaf olmasın. M. F. A.. Vədinə xilaf çıxmaq – verdiyi sözü, vədi yerinə yetirməmək, yalançı çıxmaq. <Əbülhəsənbəy:> Hərgah vacib işim olmasaydı, heç vaxt mən verdiyim vədəmə xilaf çıxmazdım. M. S. O.. Lətifə yenə gözlərini qaldırmadan cavab verdi: – Bəli, usta. Qoy vədinə xilaf çıxan utansın! M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.